ՍՈՎԵՏԱՀԱՅԻ ԱՆՓԱՌՈՒՆԱԿ ՎԱԽՃԱՆԸ
Հրանտ, կփորձե՞ք Ձեր գնահատականը տալ այսօրվա ստեղծված իրավիճակին, որո՞նք են մեր այսօրվա ամենաառաջնային խնդիրները: (More …)
Հրանտ, կփորձե՞ք Ձեր գնահատականը տալ այսօրվա ստեղծված իրավիճակին, որո՞նք են մեր այսօրվա ամենաառաջնային խնդիրները: (More …)
3.3 Հակակայսերական դավանանքը (More …)
3.2. Մ. Մաշտոցը` Կովկասի ստեղծող (More …)
3. Կովկասյան ինքնության ներքին պատմամշակութային «կոդը»
3.1. Նախապատմությունը (Արգիշտին` «առաջին կովկասցի») (More …)
2. Պատմությունը որպես ապագայի մասին գիտելիք
Պատմությունը սովորաբար կապում ենք անցյալի հետ: Եվ դա ավելի քան տրամաբանական է թվում: Ես, իհարկե, չեմ ուզում ժխտել պատմության ակնհայտ կապն անցյալի հետ, սակայն կան կարեւոր ճշտումներ: Պատմությունը սոսկ հուշ չէ անցյալի դեպքերի մասին` ոչ նոթատետր է, ոչ էլ արխիվ: Այն նաեւ միայն անցյալի դեպքերի ժամանակագրական հաջորդականություն եւ շարադրանք չէ: Պատմությունը նախ ժամանակի ընկալման հատուկ ձեւ է: Ընկալում, որի ձեւավորումը անմիջականորեն կապված է ազատության, ընտրության հնարավորության, նաեւ` պահի, դեպքի եւ գործողության անկրկնելիության գաղափարների զուգահեռ ձեւավորման հետ: (More …)
1. Պարտադրված խաղաղություն (կամ ի հիշատակ եւ ի հեճուկս Դոլգիխի, Սլյունկովի, Տալիզինի, Պոնոմարեւի եւ այլ պաշտոնատար անձանց)
Արտաքին ուժի կողմից պարտադրված հաշտեցումը հազվադեպ է բերում իրական կայունության հաստատմանը: Կարծես թե դժվար է հիշել որեւէ օրինակ համաշխարհային պատմությունից, որը հաստատի գերտերությունների կողմից մշակված այս կամ այն տեղական pax-ի երկարատեւ արդյունավետությունը: Սովորաբար այդպիսի խաղաղեցմանը հետեւած արտաքին կայունությունը ուղեկցվում է ներքին անտեսանելի լարվածությամբ, որի կուտակված լավան ժայթքում է արտաքին ուժերի հեռանալուց հետո: Համոզվելու համար խորանալու կարիք չկա: (More …)
Կայսրության «շարժերը» եւ սահմանամերձ տարածքները
Վերջին մեկ տարվա մեջ կրկին աշխուժացել են Կովկասյան տարածաշրջանում կայունության եւ խաղաղության հաստատման, առճակատումների կարգավորման եւ այլ «պուպուշ» բաների մասին խոսակցությունները: Իհարկե, այդ խոսակցություններն ուղեկցում են մեզ վերջին 20 տարվա ընթացքում, բայց 2008-ի ամառվանից ականատես ենք դառնում նաեւ որոշ, եթե ոչ հեղափոխական, ապա դեռեւս երկու-երեք տարի առաջ ոչ մեկի կողմից չկանխատեսված գործընթացների հետ` ռուս-վրացական պատերազմ (օս-վրացականի անվան տակ), ռուս-թուրքական հարաբերությունների կարգավորում (հայ-թուրքականի անվան տակ), իսկ այսօր էլ ուղղությունը կարծես փոխվել է դեպի արցախյան խնդրի «կարգավորում» (կարող ենք ենթադրել, որ սրա ճիշտ անվանումն էլ պետք է լինի` ռուս-ադրբեջանական «կարգավորում»` հայ-ադրբեջանականի անվան տակ): (More …)
Գրելով նախորդ` “Առյուծի եւ արվի կռիվը” նյութս, ակնարկեցի դրա հնարավոր շարունակությունը։ (More …)
Ա. ՀՀ զինանշանի սյուժեն
Հայաստանը Մեծ ու Փոքր Մասիսների նման միշտ եղել է “երկու հատ”` Մեծ եւ Փոքր Հայք, Կիլիկյան եւ Հյուսիս-արեւելյան, Արեւելյան եւ Արեւմտյան, ՀՀ եւ ԼՂՀ, բացի այդ` Սանասար եւ Բաղդասար, Մեծ ու Փոքր Մհեր, այսօրվա երկու կաթողիկասարան, երկու գրական լեզու, երկու ուղղագրություն եւ այլն։ (More …)
Հրանտ ջան, խոսք չկա: Հրաշք հոդված է, խորքային վերլուծություն ու հետաքրքիր զուգահեռներ:
Պատասխանել